Bazen fazla ışıltı ve aydınlık, derin bir karanlığın savunmasıdır. Fazla neşe ve mutluluk, derin bir hüznü saklar. Bazen fazla karanlık, aydınlığa özlem dolu bir çığlıktır.
Bazen bir şeyler olmaz. Bazen olmaması gerekir. Ve o olmayana, keskin ve diri bir bakışla bakmak gerekir.
Gökyüzünde karanlık ve aydınlık buluşurken, kaldır başını. Olmayana bakarak iyileş, yapamadıklarınla yüzleşerek güzelleş. Neleri yapamadın, neleri başardın, kendini nelere değer gördün, nelerle yükseldin? Neler seni sıkıştırıyor, geriyor, kızdırıyor, baskılıyor?
Nerelerde düşmeye izin vermedin?
Nelerde düştün ve dizinin kanadığını görmedin?
İşte şimdi tam o yerde durup yaralarını sarma zamanı.
Tam o durduğun yerde dönüşerek, yenilenme zamanı.
Karanlığının içinden, yeni bir aydınlığa doğma zamanı.
Kendini değer gördüğün şeyleri yaşamak için adım atmak, mutluluğunu yaşayacak kadar cesur olmak, elinden geleni yapmanın hazzında olmak, kendine iyi gelecek kadar farkında olmak, her zaman yerinde sayanların varlığıyla test edilir. Elinden kolundan çekenlere rağmen, ilerlemeyi seçtiğin için kendine teşekkür et. Kalbi donmuş, karanlıkta kalmış olanlar için ışığını söndürerek değil, aydınlığınla, sevginle ilham olarak yoluna devam et.
''Kendini akla,
Yalnız aşkla, dön gel...
Yak gel, bildiğin ne varsa!''
Dünyada;
Karanlıkta kalanların aydınlanması, ifşalar, yalanların ve gizli saklı konuların ortaya çıkışı, çocuklar- bebekler ve iş dünyasındaki olaylarla ilgili yeni kirli bilgileri öğrenme, krizler, iş, mali konularda zorluklar, otorite figürlerle gerginlikler, liderlerin yaşayacağı krizler, patlama enerjileri, doğal afetler, yer altına dair konular, kavga ve kazalar olabilir. Plüto son dereceden 20 yıllık yeni yolculuğunun ilk derecesine geçerken... Olduramadığımızı zorlamak yerine, neden olmadığını görmeyi seçmek, kendi kişisel devrimimizi yaratacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder